Bubrihan yhtenäne karjalan kieli (kniigu)
| Bubrihan yhtenäne karjalan kieli | |
|---|---|
| Žanru | Kielioppi |
| Alguperäzen tevoksen kieli | Karjalan kieli |
| Enzimäzen painandan päivymiäry | 2022 |
| Painamo | Samizdat |
Bubrihan yhtenäne karjalan kieli (kniigu) on Suomes ilmah piästetty kniigu, kudamas ezile tulou kuulužan tiedomiehen Dmitrii Bubrihan yhtenäzen karjalan kielen kielioppi. Kniigan toimittajannu da ilmahpiästäjänny on informuatiekan professoru Martti Penttonen.
Yleistiijot
Bubrihan yhtenäne karjalan kieli -kniigu nägi päivänvalgien vuvvennu 2022 Suomes. Kniigas ollah algu- da loppusanat, nelli ozua, kudualoih kuuluu yhtenäzen karjalan kielen iäni- da muodo-oppi, 1940-luvun lopul jullattuu lugemistu da Bubrihan murrehatlasan šeikuičendulugu.
Enne tämä Karjalan kielen kielioppi (iäni- da muodo-oppi) -kniigu oli kirjutettu da painettu ven'an kielel. Martti Penttonen kiändi sen karjalan kielele – sille kielele, kudamua Bubrih ehoittau yhtenäzekse karjalan kielekse, sen kieliopin siändölöin da sanaston mugah.
Kniigua lugijes voibi kaččuo Bubrihan luajitun kieliopin eričyksii, eriluaduzien tekstoin kauti suau tuttavuo sih, midä kaikkie oli painettu karjalan kielel 1930-luvun lopul. Tämän lugemizen joukos on opastundu- da luvendukniigois, luonnontiijon kniigas otettuloi tekstunäyttehii, eräs tekstu koskou poliitiekkuagi.
Dmitrii Bubrih oman kieliopin algusanois pani merkile sen:
Što karjalan kirjakieldä Karjalan Autonomizessa Socialistizessa Neuvostotazavallassa ei pie luadie yhten karjalan kielen murdehen, a kogo karjalazen rahvahan pohjalla. Kirjakieleh pidäy ottua sanat da rakendehet, kumbazie käytetäh enimissä murdehissa da heittiä pois moizet piirdehet, kumbazie löydyy vain harvoissa murdehissa. Täh tabah luajittu kirjakieli ei äijäldi eruo kirjakielestä, kumbane on ollut Kalininan alovehen karjalazien käytössä vuuvesta 1931 algajen.
— Bubrihan yhtenäne karjalan kieli
Kniigan lugemistu
"Viizas rebo":
Elettih oldih diedo i buabo. Diedo i sanou buabolla: – Sie buabo, pasta piiruada, a mie lähten kalua pyydämäh. Pyydi hän kalua ynnäh rejen i vedäy kodih, vot hän ajau i nägöi: reboine vieri sellälläh i viruu dorogalla. Diedo lähti rejestä, tuli revon luoksi, a se ni liikahta ei, viruu kuin kuollut i siinä kaikki. Vot lienöy vorotnikka akalla turkkih, – duumaičči diedo, otti revon, pani regeh, a iče lähti astumah ielleh. A rebo valličči aijan i rubei lykkimäh kalan kalalla jälgeh, kalan kalalla jälgeh, kuni kaikkie kaloja ei lykkinyt; a sen jälgeh i iče pagei. – No, buabo, – sanou diedo, – mittyön vorotnikan toin mie sinulla turkkih. – Missä? – Ga sielä riessä i kalat i vorotnikka.
Tuli buabo rejen luoksi, – kaččou ga ni vorotnikkua, ni kaloja. Siidä diedo dogadi, čto rebo oli ei kuollut. Gor’uittih, gor’uittih, ga luai ni midä et.
— Bubrihan yhtenäine karjalan kieli
Kirjalližus
- Bubrihan yhtenäne karjalan kieli. — Samizdat, 2022. — 122 с.